مهین پیشهلغتنامه دهخدامهین پیشه . [ م ِ ش َ / ش ِ ](اِ مرکب ) پیشه ٔ مهم و بزرگ . شغل خطیر : دادگری مصلحت اندیشه ای است رستن از این قوم مهین پیشه ای است .نظامی .
مهین آبادلغتنامه دهخدامهین آباد. [ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان پایین شهرستان نهاوند، واقع در 14 هزارگزی باختر نهاوند و سه هزارگزی گیان . جلگه . سردسیر. دارای 1500 تن سکنه . آبش از
مهین مارلغتنامه دهخدامهین مار. [ م ِ ] (اِ مرکب ) افعی : ای همچو مهین مار بدآویز و خشوک پرزهر چو ماری و چو ماهی همه سوک .سوزنی .
مهین نامهلغتنامه دهخدامهین نامه . [ م ِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) نامه ٔ بزرگ . کتاب کبیر. || نزد عارفان واصل و محققان کامل تمام عالم کتاب حضرت حق است ، چه اهل بصیرت که مردمان حقیقت بین
مهیندختفرهنگ نامها(تلفظ: me(a)hin doxt) (مِهین + دخت = دختر) ، دختر بزرگ و بلند قدر ؛ (مَهین + دخت = دختر) ، دختر ماهگونه ، (به مجاز) زیبارو .
مهینفروغفرهنگ نامها(تلفظ: mahin foruq) (مَهین + فروغ = نور و روشنایی) ، نور و روشنایی ماه ، مهتاب ، ماه تاب ؛ (به مجاز) زیبارو .
مهینهلغتنامه دهخدامهینه . [ م ِ ن َ / ن ِ ] (ص تفضیلی ، ص عالی ) مهین . بزرگ . (غیاث ). مقابل کهین . مقابل بزرگتر. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). مهتر : ز تیغ کوه درختان فروفکنده
جهان مهینلغتنامه دهخداجهان مهین . [ ج َ ن ِ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عالم را گویند که ماسوی اﷲ است و عرب عالم کبیر خوانند. (برهان ). ماسوی اﷲ. (آنندراج ). رجوع به جهان کهین شود.
کرده مهینلغتنامه دهخداکرده مهین . [ ک ُ دِ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان آغمیون بخش مرکزی شهرستان سراب . جلگه ای و معتدل است و 1746 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
خواری بخشلغتنامه دهخداخواری بخش . [ خوا / خا ب َ] (نف مرکب ) مُهین . اهانت کننده . (یادداشت مؤلف ).
سمیرالغتنامه دهخداسمیرا. [ س َ ] (اِخ ) نام عمه ٔ شیرین و ترجمه ٔ مهین بانو است . (آنندراج ). مهین بانو عمه ٔ شیرین باشد. (برهان ) (فرهنگ رشیدی ) : سمیرا نام داردآن جهانگیرسمیرا
بنات النعش اکبرلغتنامه دهخدابنات النعش اکبر. [ ب َ تُن ْ ن َ ش ِ اَ ب َ ] (اِخ ) هفت اورنگ مهین . بنات النعش کبری . رجوع به ذیل هفت اورنگ و رجوع به بنات النعش کبری شود.
بنات النعش کبریلغتنامه دهخدابنات النعش کبری . [ ب َ تُن ْ ن َ ش ِ ک ُ را ] (اِخ ) هفت اورنگ مهین . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). هفت ستاره ٔ روشن در صورت دب اکبر که آن را هفت ب
بنات نعش کبریلغتنامه دهخدابنات نعش کبری . [ ب َ ت ِ ن َ ش ِ ک ُ را ] (اِخ ) هفت اورنگ مهین . رجوع به ذیل هفت اورنگ شود.
چشتیلغتنامه دهخداچشتی . [ چ َ ] (اِخ ) شهرت خواجه قطب الدین مودود است که پسر مهین خواجه یوسف بن محمدبن سمعان و از شیوخ متصوفه بوده و در سن 26 سالگی پس از وفات پدر بجانشینی وی من
علی اکبرلغتنامه دهخداعلی اکبر. [ ع َ اَ ب َ ] (اِخ ) (امیر...) مشهور به امیر مهین . وی از سادات و نقبای مشهد مقدس رضوی و معاصر سلطان حسین بایقرا بود. (از حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 641
اینانافرهنگ نامها(تلفظ: inānā) اینانا که از بانوی قدرتمندی به نام ' نینگال' Ningal زاده شد ، در اساطیر سومری مهین بانوی آسمان و زمین ، نماد مؤنث زایندگی و باروری و خدای بانوی ش
سمیرافرهنگ نامها(تلفظ: samirā) (عربی) زن گندمگون ، شمیرا ، سمیرا ترجمهی ' مهینبانو' است ؛ (در اعلام) نام عمهی شیرین است در اشعار نظامی .