لغتنامه دهخدا
شمکور. [ ش َ ] (اِخ ) نام شهری نزدیک گنجه از اران . (ناظم الاطباء) (از برهان ). شهری است به اقلیم پنجم در ارانات و به آن منسوب است صحرای شمکور و آن را شمکوره نیز گفته اند. (انجمن آرا) (آنندراج ). قلعه ای است در نواحی اران از آن تا گنجه یک روز راه است و از آنجا است ابوالقاسم ا