فمدیکشنری عربی به فارسیتکه , تخته , تخته کف , کلوخه , مقدار بزرگ و زياد , يک دهن غذا , دهان , ملوان , دهانه , مصب , مدخل , بيان , صحبت , گفتن , دهنه زدن () , در دهان گذاشتن() , ادا و
پلی فملغتنامه دهخداپلی فم . [پ ُ ف ِ ] (اِخ ) در اساطیریونانی نام عفریتی از سیکلپ ها است که از نپتون رب ّالنوع دریا و یک پری بنام توسه بوجود آمده و بدنی بسیار جسیم و چهره ای بغایت
تلفملغتنامه دهخداتلفم . [ ت َ ل َف ْ ف ُ ] (ع مص ) روی بند بستن زن . || عمامه بستن مرد بردهان بشکل نقاب چنانکه تا به نوک بینی رسد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از ا
گرفملغتنامه دهخداگرفم . [ گ َ ف َ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان رشت ، واقع در 6 هزارگزی رشت ، کنار شوسه ٔ رشت به بندر انزلی . هوای آن معتدل و مرطوب است .
لفملغتنامه دهخدالفم . [ ل َ ] (ع مص ) روی بند بستن . (منتهی الارب ). بینی بند بستن زن . (از تاج المصادر بیهقی ). || استوار بستن چیزی را. (منتهی الارب ).
متلفملغتنامه دهخدامتلفم . [ م ُ ت َ ل َف ْ ف ِ ](ع ص ) آن که روی بند و عمامه بندد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || کسی که دهان و بینی را با لفام بپوشاند. (ناظم
بفملغتنامه دهخدابفم . [ ب َ / ب َ ف َ ] (اِ) اندوه و دلگیری . (برهان ) (ناظم الاطباء). دلتنگ که فرم نیز گویند. (رشیدی ) (شعوری ج 1 ورق 206). اندوه و دلتنگی . (از آنندراج ). ||
ملتفملغتنامه دهخداملتفم . [ م ُ ت َ ف ِ ] (ع ص ) آنکه روی بند بر بینی می بندد. (ناظم الاطباء). و رجوع به التفام شود.