معنی فتی | واژه یاب

جست‌وجوی هم‌قافیه

فتی

لغت‌نامه دهخدا

فتی . [ ف َ تا ] (ع ص ، اِ) جوان . (منتهی الارب ). جوان نورسیده . (اقرب الموارد). ج ، فتیان ، فِتْیة، فِتْوة، فُتُو، فُتی ّ. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) : گفت

فت فتی

گویش مازنی

عروس بزک کرده و پرافاده

عمار فتی

لغت‌نامه دهخدا

عمار فتی . [ ع َم ْ ما رِ ف ِ تا ] (اِخ ) وی از حکام مراکشی «تمبکتو» از شهرهای سودان است . و از سال 1006 تا 1007 هَ .ق . حکومت کرد. (از معجم الانساب زامباور ص 1

بی شرافتی

لغت‌نامه دهخدا

بی شرافتی . [ ش َ ف َ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی بی شرافت .

بی صفتی

لغت‌نامه دهخدا

بی صفتی . [ ص ِ ف َ ] (حامص مرکب ) حالت بی صفت . در اصطلاح تصوف (نقشبندیان )، از خود بیخود شدن ، از خود رستن ، مدهوش گشتن در حال سماع و جذبه است . (از رشحات کاش

بی عفتی

لغت‌نامه دهخدا

بی عفتی . [ ع ِف ْ ف َ ] (حامص مرکب ) بی شرمی . بی حیایی . ناپرهیزگاری . و رجوع به عفت و ترکیبات آن شود.

بی معرفتی

لغت‌نامه دهخدا

بی معرفتی . [ م َ رِ ف َ ] (حامص مرکب ) کیفیت وصفت بی معرفت . بدون شناسایی . بدون آشنایی . نداشتن معرفت و شناسایی . بی توجهی به نیکیها که در حق او کرده اند : گف

بیخ تفتی

لغت‌نامه دهخدا

بیخ تفتی . [ خ ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بفارسی اسم شوکران است . (فهرست مخزن الادویه ) (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.

بیلکافتی

لغت‌نامه دهخدا

بیلکافتی . [ ] (اِخ ) نام یکی از امرای ایغور. رجوع به تاریخ جهانگشای جوینی ج 1 ص 34، 35، 37، 38 شود.

پوست کلفتی

لغت‌نامه دهخدا

پوست کلفتی . [ ک ُ ل ُ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی پوست کلفت . صفت پوست کلفت . || مقاومت در سختیها. || گرانجانی .

تفتی

لغت‌نامه دهخدا

تفتی . [ ت َ ف َت ْ تی ] (ع مص ) جوانی نمودن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || بازایستادن دختر از لهو و بازی با کودکان ،یقال : فتیت البنت فتفت . (منتهی الارب