لغتنامه دهخدا
علیرضابیگ . [ ع َ رِ ب َ ] (اِخ ) اصفهانی . وی شاعر و از تلامذه ٔ مولی محمدباقر سبزواری در قرن یازدهم بود. وی ابتدا در ایروان و شیروان مستوفی بود سپس به اصفهان آمده عزلت اختیار کرد. (از الذریعه ٔ آقابزرگ طهرانی ج 9 ص <span class="hl" dir="ltr