لغتنامه دهخدا
ترانس . [ ت ِ ] (اِخ ) یکی از شعرای فکاهی سرای لاتینی که در سال 190 ق .م . در کارتاژ متولد شد. وی ابتدا برده ای بیش نبود و سپس آزاد گشت . او هم مانندپلوت از نویسندگان یونان ، خصوصاً از مناندر پیروی میکرد. شش اثر کمدی که از وی باقی مانده عبارت