لغتنامه دهخدا
بست و بند. [ ب َ ت ُ ب َ ] (ترکیب عطفی ، اِمص مرکب ) کنایه از استحکام و ضبط و ربط باشد. (برهان ) (آنندراج ). استحکام و ضبط. (رشیدی ). ترتیب و انتظام و ضبط و ربط. (ناظم الاطباء). || قرارداد و ترتیب : با فلان در باب تجارت بست و بند کردم . (فرهنگ نظام ). || بستن جلو آب و سیل آمد