صفات ذاتیهلغتنامه دهخداصفات ذاتیه . [ ص ِ ت ِ تی ی َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به صفات باری شود.
شفادلغتنامه دهخداشفاد. [ ش ِف ْ فا ] (ص ) روا و مشروع . || (اِ) شفا. (ناظم الاطباء). رجوع به شفا [ ش ِ / ش َ ] شود.
سفادلغتنامه دهخداسفاد. [ س ِ ] (ع مص ) برجستن نر بر ماده یعنی جماع حیوانات و بهائم . (غیاث ) (آنندراج ). برجستن نر بر ماده و این را فقط در تیس و بعیر و ثور و طیر و سباع گویند. (منتهی الارب ).گشنی کردن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ).
صفاتلغتنامه دهخداصفات . [ ] (اِخ ) (برج کشیک ) شهر و برجی است که در کوههای اموریان در نزدیکی قادش واقع است . (سفر داوران ا: 17). پلمر و دریک گمان دارند که همان سبتیه ٔ حالیه است که در وسط دشت بارآوری است . (قاموس کتاب مقدس ص 555</sp
صفاتلغتنامه دهخداصفات . [ ] (اِخ ) (برج کشیک ) شهر و برجی است که در کوههای اموریان در نزدیکی قادش واقع است . (سفر داوران ا: 17). پلمر و دریک گمان دارند که همان سبتیه ٔ حالیه است که در وسط دشت بارآوری است . (قاموس کتاب مقدس ص 555</sp
صفاتلغتنامه دهخداصفات . [ ص ِ ] (ع اِ) ج ِ صفت : به طبع آهن بینم صفات مردم رااز آن گریزان از هر کسی پری وارم . خاقانی .اصلها ثابت صفات آن درخت فرعها فوق الثریا دیده ام . خاقانی .آن سیه رنگ و این عق
خجسته صفاتلغتنامه دهخداخجسته صفات . [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ ص ِ ] (ص مرکب ) فرخنده صفات .واجد صفات برگزیده . صاحب صفات نکو. نکوسیر. خوش صفت : ببهانه ٔ ملاقات برادر خجسته صفات ... از والده ٔ سفر حاصل کرد. (از حبیب السیر چ <span class="hl" dir="lt
خوش صفاتلغتنامه دهخداخوش صفات . [ خوَش ْ / خُش ْ ص ِ ] (ص مرکب ) آنکه صفت خوب دارد. با صفات نکو : ما چو شطرنجیم اندر برد و مات برد و مات ما ز تست ای خوش صفات .مولوی .
ملک صفاتلغتنامه دهخداملک صفات . [ م َ ل َ ص ِ ] (ص مرکب ) آنکه خصلت و نهاد وی مانند فرشته باشد و نیک نهاد. (ناظم الاطباء) : ملک صفات وزیرا ملک نشان صدرابه تست قلب من ابریز و سلب من ایجاب . خاقانی .ملک صفاتی کاندر ممالک شرفش سپهر گف
ملکی صفاتلغتنامه دهخداملکی صفات . [م َ ل َ ص ِ ] (ص مرکب ) فرشته خو. (آنندراج ). نیک نهاد. آنکه نهاد وی مانند فرشته باشد. (از ناظم الاطباء).
هشت صفاتلغتنامه دهخداهشت صفات . [ هََ ص ِ ] (اِ مرکب ) معرفت اﷲ، و علم ، و شکر در همه حال ، و رضا به قسمت ازلی ، و صبر بر بلا و قلت رزق ، و تعظیم امر خداوند، و شفقت بر خلق خداوند، و عفت . (از غیاث اللغات ).