شنحفلغتنامه دهخداشنحف . [ ش َ ح َ / ش ِن ْ ن َ ] (ع ص ) دراز سطبر بزرگ . (منتهی الارب ). طویل . (از اقرب الموارد). رجوع به شنخف شود.
شنعفلغتنامه دهخداشنعف . [ ش ِ ع َف ف ] (ع ص ) دراز مضطرب و باریک خلقت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به شنغف شود.
شنعفلغتنامه دهخداشنعف . [ ش ِن ْ ن َ ] (ع ص ) مضطرب خلقت . (از اقرب الموارد). و رجوع به شِنْعَف ّ شود.
شناعیفلغتنامه دهخداشناعیف . [ ش َ] (ع ص ، اِ) ج ِ شِنْعاف ، به معنی سر کوه یا کوه بلند و مرد درازبالا و عاجز. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). و رجوع به شِنْعاف شود.
شنعوفلغتنامه دهخداشنعوف . [ ش ُ ] (ع اِ) سر کوهها یاکوههای بلند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بمعنی شنعاف است . (از اقرب الموارد). و رجوع به شنعاف شود.
شنخفلغتنامه دهخداشنخف . [ ش ِن ْ ن َ ] (ع ص ) شنحف . دراز و سطبر و بزرگ . (ازمنتهی الارب ). طویل . مرد سطبر. (از اقرب الموارد).