سغدانلغتنامه دهخداسغدان . [ س ُ ] (اِخ ) دهی است به بخارا. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (معجم البلدان ).
شغیدنلغتنامه دهخداشغیدن . [ ش َ دَ ] (مص ) سخت و ستبر شدن و شغه بستن و آبله پدید گشتن در دست و پا. (ناظم الاطباء). و رجوع به شغودن و شغه بستن شود.