سرگینلغتنامه دهخداسرگین . [ س َ / س ِ ] (اِ) پهلوی «سَرگین » . فضله ٔ حیوانات مانند گاو و خر و استر و اسب خصوصاً وقتی که آن را خشک و جهت سوزاندن تهیه کرده باشند. (ازحاشیه ٔ برهان
سرگینغلطانگویش اصفهانی تکیه ای: gütorna / güqaltun طاری: güqaltun طامه ای: --------- طرقی: gütorna کشه ای: gâlgütorna نطنزی: gütorna
سرگین خروسلغتنامه دهخداسرگین خروس . [ س ِ ن ِ خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسم فارسی خروالدیک است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
سرگین سوسمارلغتنامه دهخداسرگین سوسمار. [ س ِ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اسم فارسی بعرالضب است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
سرگین کشلغتنامه دهخداسرگین کش . [ س ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) زبال . (ربنجنی ). زباله کش : سهل کاری است امیرالشعرایی بودن لیکن از میره ٔ باسهل نه سرگین کش میر. سوزنی .|| (اِ مرکب ) ج
سرگین گردانلغتنامه دهخداسرگین گردان . [ س ِ گ َ ] (اِ مرکب ) جُعَل باشد و آن را کشتک نیز خوانند. (جهانگیری ). سرگین غلطان است که جُعَل باشد. (برهان ) (آنندراج ).خبزدوک . (زمخشری ). رجو
سرگین گردانکلغتنامه دهخداسرگین گردانک . [ س ِ گ َ ن َ ] (اِ مرکب ) جُعَل بود زیرا که از سرگین چیز مدوری سازد. (رشیدی ).
سرگینغلتان (سرگینگردان)گویش خلخالاَسکِستانی: kuvarzâ دِروی: kuvarzâ شالی: pəsingâl کَجَلی: pesengâl کَرنَقی: pəsingâl کَرینی: pəspəsa کُلوری: pəsən gugâl گیلَوانی: bəzbəza لِردی: pəspəsa
