زفونیالغتنامه دهخدازفونیا. [ زَ ] (اِ) نام درختی است خاردار وآن نوعی از زقوم است . (برهان ) (آنندراج ). درخت زقوم و اکثر به قاف گفته اند. (فرهنگ رشیدی ) : دایه بود نگهبان جایی که شیرخواره آب شکر شمارد شیر زفونیا را.خسرو (از فرهنگ رشیدی ).</p
زفانیلغتنامه دهخدازفانی . [ زِف ْ فا نی ی ] (ع ص ، اِ) شتر مرغ نر بسیار زف . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
زفانهلغتنامه دهخدازفانه . [ زُ / زَ ن َ /ن ِ ] (اِ) زبانه . (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (جهانگیری ). زبانه . زوانه . زبانه ٔ آتش چوب و مانند آنها. (فرهنگ فارسی معین ). شعله و زبانه ٔ آتش . (ناظم الاطباء) (از برهان ). || آل
زفنیلغتنامه دهخدازفنی . [ زِ ] (اِ) سنگی باشد سیاه رنگ و آن دافع قروح و جذام است . (برهان )(آنندراج ). سنگی سیاه رنگ و دوائی . (ناظم الاطباء).
جفنگلغتنامه دهخداجفنگ . [ ج َ ف َ ] (ص ) بیهوده . (ناظم الاطباء). یاوه . یافه . سخن لغو و بیهوده . مهمل . هرزه . ژاژ. لاطائل . خزعبل . کلام بی اساس و هرزه . گفته ٔ باطل . (ناظم الاطباء). رجوع به ژاژ شود.