زرقلغتنامه دهخدازرق . [ زَ ] (اِخ ) شهرکی است [ به خراسان ] از عمل مرو و کشت و برز آن بر آب رود مرو است . (حدود العالم ). اسم بلده ای به مرو که یزدجرد، آخرین ملوک ساسانی بدانجا
توتیای ازرقلغتنامه دهخداتوتیای ازرق . [ ی ِ اَ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سولفات مس . (لکلرک از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زاج کبود. (یادداشت ایضاً).
خرقه ٔ ازرقلغتنامه دهخداخرقه ٔ ازرق . [ خ ِ ق َ / ق ِ ی ِ اَ رَ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) خرقه ٔ کبودرنگ که صوفیان بر تن می کردند.
خواجه ٔ چرخ ازرقلغتنامه دهخداخواجه ٔ چرخ ازرق . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ چ َ خ ِ اَ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . (برهان قاطع) (آنندراج ).
خیمه ٔ ازرقلغتنامه دهخداخیمه ٔ ازرق . [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ ی ِاَ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خیمه کبودرنگ . کنایه از آسمان . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (برهان قاطع).
زاویه ٔ ازرقلغتنامه دهخدازاویه ٔ ازرق . [ ی َ ی ِ اَ رَ ] (اِخ ) در سمت قبله ٔ بیت المقدس واقع و منسوب است به شیخ ابراهیم ازرق متوفی در 780 هَ . ق . این زاویه را زاویه ٔ سراتی نیز میگوی
هفت پرده ٔ ازرقلغتنامه دهخداهفت پرده ٔ ازرق . [ هََ پ َدَ / دِ ی ِ اَ رَ ] (اِ مرکب ) هفت آسمان . (برهان ).
اصحاب نافعبن ازرقلغتنامه دهخدااصحاب نافعبن ازرق . [ اَ ب ِ ف ِ ع ِ ن ِ اَ رَ ] (اِخ ) پیروان ابوراشد نافع ازرق بودند که با نافع از سران خوارج در روزگار عبداﷲبن زبیر خروج کردند و از بصره به ا
خرگه ازرقلغتنامه دهخداخرگه ازرق . [ خ َ گ َ هَِ اَ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری )(آنندراج ). رجوع به خرگاه ازرق درین لغت نامه شود.
خط ازرقلغتنامه دهخداخط ازرق . [ خ َطْ طِ اَ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام خط چهارم باشد از جمله ٔ هفت خط جام جم وآنرا خط سیاه نیز گویند. (برهان قاطع) : لعل در جام تا خط ازرق شعل
دریای ازرقلغتنامه دهخدادریای ازرق . [ دَرْ ی ِ اَ رَ ] (اِخ ) بحر ازرق . یکی از دو شعبه ای که رود نیل را تشکیل میدهد.
گل ازرقلغتنامه دهخداگل ازرق . [ گ ُ ل ِ اَرَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آفتاب پرست : گل ازرق که آن حساب کنندقرصه از قرص آفتاب کنندهر سویی کآفتاب سر داردگل ازرق بدو نظر داردلاجرم هر