زراق خانهلغتنامه دهخدازراق خانه . [ زَرْرا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) بمعنی خانه ای که باشندگان آن اهل نفاق و ریا باشند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
ذراقةلغتنامه دهخداذراقة. [ ذَرْ را ق َ ] (ع اِ) سرّاقة. آبدزدک . تُلُنبه . زرّاقة. مضخة. آب انداز. رجوع به آبدزدک شود.
زراقانهلغتنامه دهخدازراقانه . [ زَرْ را ن َ / ن ِ ] (ق مرکب )مأخوذ از تازی . بطور ریا و نفاق . (ناظم الاطباء).
زراقطیلغتنامه دهخدازراقطی . [ زَ ق ِ ] (ع ص ) مکار و غدار و شارلاتان و زاهدنما و شیاد. (از دزی ج 1 ص 584).
زراقةلغتنامه دهخدازراقة. [ زَرْ را ق َ ] (ع اِ) آب دزدک و آلتی که بدان مایعی راکه در جوف وی داخل کرده اند به قوت دفع می کند. (ناظم الاطباء). آب انداز. (مهذب الاسماء). منضحة. نضاح
زراقیلغتنامه دهخدازراقی . [ زَرْ را ] (حامص ) حیله گری . شیادی . خدعه گری : با معجز انبیا چه باشدزراقی و بازی دوالک . ابوالفرج رونی .نگویم نسبتی دارم به نزدیکان درگاهت که خود را
منضحةلغتنامه دهخدامنضحة. [ م ِ ض َ ح َ ] (ع اِ) زَرّاقة . مِنضَخة . ج ، مَناضِح . (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة) (از تاج العروس ، ج 2 ص 240). || (ص ) ارض منضحة ؛ زمین فراخ
خداعلغتنامه دهخداخداع . [ خ َدْ دا ] (ع ص ) سخت مکار. حیله باز مشهور. (از ناظم الاطباء). سخت فریبنده . زراق . || سال کم حاصل . || مأیوس کننده ٔ مردم . (ناظم الاطباء).
خدافروشانلغتنامه دهخداخدافروشان . [ خ ُ ف ُ ] (اِ مرکب ) فروشندگان حق تعالی . در آن کنایه است از صوفیان زراق که بظاهر خود را بیارایند. (برهان قاطع). || ریاکاران و آنان که در ظاهر متد
خدای فروشانلغتنامه دهخداخدای فروشان . [ خ ُ ف ُ ] (اِ مرکب ) خدافروشان . آن اهل لعنت که دعوی خدایی کنند. (شرفنامه ٔ منیری ). صاحب برهان قاطع ذیل کلمه خدافروشان آرد:کنایه از صوفیان زراق
نوشینفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. شیرین؛ دلپسند: لب نوشین، ◻︎ خواب نوشین بامداد رحیل / باز دارد پیاده را ز سبیل (سعدی: ۵۲).۲. شفابخش: ◻︎ دَمِ نوشین عیسوی داری / زهر زرّاق مفتعل چه خوری؟ (خاقا
شیادلغتنامه دهخداشیاد. [ ش َی ْ یا ] (ع ص ) (از لغات مولده ) مکار و حیله باز. (ناظم الاطباء). مکار و فریب دهنده . (غیاث )(آنندراج ). شارلاتان . زراق . (یادداشت مؤلف ). حیله گر.
سالوسفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. فریبدهنده؛ مکار؛ حیلهگر؛ ریاکار: ◻︎ گفت آن سالوس زرّاق تهی / دام گولان و کمند گمرهی (مولوی: ۹۲۷).۲. (اسم) خدعه؛ مکر؛ حیله؛ فریب: ◻︎ زمانی به سالوس گریان شد
انبیالغتنامه دهخداانبیا. [ اَم ْ ] (از ع ، اِ) ج ِ نبی ٔ. پیغمبران و وخشوران . (ناظم الاطباء).ج ِ نبی ّ : با معجز انبیا چه باشدزراقی و بازی دوالک ؟ ابوالفرج رونی .لا را ز لات باز
درچکانیدنلغتنامه دهخدادرچکانیدن . [ دَ چ َ / چ ِ دَ ] (مص مرکب ) چکانیدن . تزریق . صفت دارویی که به زراقه درچکانند : بگیرند انذروت مدبر و نشاسته و اسفیداج و همه را بیامیزند وبه شیر ح
گهزنلغتنامه دهخداگهزن .[ گ َ زَ ] (اِ) یکی از افزار کفش دوزی است . (برهان ) (آنندراج ) (فرهنگ سروری ) (ناظم الاطباء) : گمان برم [ که ] به زراقی و به حیله گری ز کلک و گهزن و سنگ
زردقلغتنامه دهخدازردق . [زَ دَ ] (اِ) دوائی که زرق کنند در احلیل و دبر و غیر آن ، با آلتی مخصوص آن و آن آلت را زراقه گویند.(از بحر الجواهر، یادداشت بخط مرحوم دهخدا).|| زَردَک .
زروقلغتنامه دهخدازروق . [ زَ ] (ع اِ) داروئی است : هی الدواء التی یزرق فی الاحلیل او الدبر بآلة معدة لها وهی الزراقة. (بحر الجواهر، یادداشت بخط مرحوم دهخدا). ج ، زروقات . (یاددا
آب دزدکلغتنامه دهخداآب دزدک . [ دُ دَ ] (اِ مرکب ) نی یا چوبی کاواک که در درون آن چوب دیگر تعبیه کنند و از دهان آن آب افکنند. و عربی آن مضخه و ذرّاقه و زرّاقه و سرّاقه است . و به ف