بیرون روفتنلغتنامه دهخدابیرون روفتن . [ ت َ ] (مص مرکب ) برون رُفتن . جاروب کردن به خارج . رجوع به برون رُفتن شود.
خان و مان روفتنلغتنامه دهخداخان و مان روفتن . [ ن ُ ت َ ] (مص مرکب ) خانمانی را از بیخ و بن کندن . خانمانی را بی اساس کردن : بدوستان گله آغاز کرد و حجت خواست که خان و مان من این شوخ دیده پ
خانه روفتنلغتنامه دهخداخانه روفتن . [ ن َ / ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) پاک کردن خانه . تمیز کردن آن . جاروب کردن . کنس .
ناروفتنلغتنامه دهخداناروفتن . [ ت َ ] (مص منفی ) نروفتن . نروبیدن . مقابل روفتن . رجوع به روفتن شود.