لغتنامه دهخدا
دمبل و دیمبو. [ دَ ب ِ ل ُ ب ُ ] (اِ صوت ) در اصطلاح عامیانه ، حکایت صوت دایره و دنبک . از اتباع است به معنی تنبک زدن و برجستن . (از لغت محی شوشتر) : دمبل و دیمبو نقاره ، عروس تنبان نداره داماد رفته بیاره ، ساق و سلامت نیاره .(از ترانه های