درنهادنلغتنامه دهخدادرنهادن . [ دَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) با سختی و ضرب چیزی را مماس چیزی ساختن . فرود آوردن با سختی و شدت : در اصفهان امیران به حصارها رفتند و چهار ماه کار بر امیر اصفهان سخت شد، جمع آمدند و یک شب شبیخون کردند و شمشیر
زبان درنهادنلغتنامه دهخدازبان درنهادن . [ زَ دَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) بدگویی کردن . عیب گرفتن . بر زبان گرفتن . بزبان گرفتن . در زبان گرفتن : زبان در نهندش بایذا چو تیغکه بدبخت زر دارد از خود دریغ.سعدی (بوستان
زبان درنهادنلغتنامه دهخدازبان درنهادن . [ زَ دَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) بدگویی کردن . عیب گرفتن . بر زبان گرفتن . بزبان گرفتن . در زبان گرفتن : زبان در نهندش بایذا چو تیغکه بدبخت زر دارد از خود دریغ.سعدی (بوستان
هلاک بر در نهادنلغتنامه دهخداهلاک بر درنهادن . [ هََ ب َ دَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از جدا کردن . (آنندراج از فرهنگ اسکندرنامه ).
بر درلغتنامه دهخدابر در. [ ب َ دَ ] (حرف اضافه + اسم ) بالای در. زبر در. || بسوی در. (ناظم الاطباء).- بر در آمدن ؛ سوی در آمدن . (ناظم الاطباء).- بر در جلال زدن ؛ کنایه از خشمناک شدن . (آنندراج ) (مجموعه ٔ مترادفات ) :<
آکندنلغتنامه دهخداآکندن . [ک َ دَ ] (مص ) پر کردن . انباشتن . امتلاء : نشان پشت من است آن دو زلف مشک آگین نشان جان من است آن دو چشم سحرآکند. رودکی .بیفکنی خورش پاک را ز بی اصلی بیاکنی به پلیدی چو ماکیان تو کژار. <p class="au
زبان درنهادنلغتنامه دهخدازبان درنهادن . [ زَ دَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) بدگویی کردن . عیب گرفتن . بر زبان گرفتن . بزبان گرفتن . در زبان گرفتن : زبان در نهندش بایذا چو تیغکه بدبخت زر دارد از خود دریغ.سعدی (بوستان
اندرنهادنلغتنامه دهخدااندرنهادن . [ اَ دَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) قرار دادن . گذاشتن . در درون چیزی گذاشتن . در داخل چیزی قرار دادن : گر کسی بودی که زی توام بفکندی خویشتن اندرنهادمی بفلاخن . رودکی . <