دارندهلغتنامه دهخدادارنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) مالک . کسی که چیزی به او تعلق دارد : که او داد برنیک و بد دستگاه که دارنده ٔ آفتابست و ماه . فردوسی .دارای سپهر و اخترانش دارنده ٔ نعش و دخترانش .
گذارندهلغتنامه دهخداگذارنده . [ گ ُ رَ دَ / دِ ] (نف ) آنکه از چیزی و جایی درگذرد. عبورکننده : یکی جادوی بود نامش سنوه گذارنده راه و نهفته پژوه . دقیقی . || سوراخ کننده . شکافنده :</s
دارندهلغتنامه دهخدادارنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) مالک . کسی که چیزی به او تعلق دارد : که او داد برنیک و بد دستگاه که دارنده ٔ آفتابست و ماه . فردوسی .دارای سپهر و اخترانش دارنده ٔ نعش و دخترانش .
دارندهفرهنگ فارسی معین(رَ دِ یا دَ) (ص فا.) 1 - آن که چیزی را دارد، صاحب ، مالک ، خداوند. 2 - چیزدار، ثروتمند، مال دار.
دست بدارندهلغتنامه دهخدادست بدارنده . [ دَ ب ِ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) تارک . (یادداشت مرحوم دهخدا). دست بردارنده . رهاکننده .
دوست دارندهلغتنامه دهخدادوست دارنده .[ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) دوستدار. دوستار. خواهان و مهربان و صمیمی . (از یادداشت مؤلف ). وامق . (دهار). هَو. (از منتهی الارب ): فیلسوف ؛ دوست دارنده ٔ حکمت .لَبِن ؛ دوست دارنده ٔ شیر. (منتهی الارب ) : <br
رازدارندهلغتنامه دهخدارازدارنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) سرنگاهدارنده . محرم اسرار. رازدار : مرا نیک دل مهربان بنده دان شکیبادل و رازدارنده دان . فردوسی .منم بنده این مهربان بنده راگشاده دل و راز
تاج دارندهلغتنامه دهخداتاج دارنده . [ رَدَ / دِ ] (نف مرکب ) پادشاه . تاجدار. دارنده ٔ تاج . نگهبان تاج . رجوع به تاجدار شود.
داد دارندهلغتنامه دهخداداد دارنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) دارنده ٔ داد. حامی عدالت . نگهدارعدل . || دادخواهنده . فریادخواه از کسی .