حاجی خربندهلغتنامه دهخداحاجی خربنده . [ خ َ ب َ دَ ] (اِخ ) یکی از چهار سرداری است که در زمان سلطان حسین پسر سلطان اویس جلایری ، بدست شاه شبلی اسیر گشتند. رجوع به ذیل جامع التواریخ رشی
خرسلاکلغتنامه دهخداخرسلاک . [ خ َ س َ ] (اِ) خربنده و آن شخصی است که خر الاغ بکرایه می دهد. (از برهان قاطع). قاطرچی . استربان . خربنده . کسی که خر الاغ کرایه دهد. (از ناظم الاطباء
مکاریلغتنامه دهخدامکاری . [ م ُ ] (ع ص ) خربنده . (دهار) (مهذب الاسماء). به کرایه دهنده . ج ، مکارون و اکریاء. (منتهی الارب ). کسی که اسب و شتر و غیره به کرایه دهد. (غیاث ). کسی
خربندگیلغتنامه دهخداخربندگی . [ خ َ ب َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) عمل خربنده . حالت خربنده : کاین چه زبونی وچه افکندگی است کاه و گل این پیشه خربندگی است . نظامی .اگر سست رای است در بن
گزیدلغتنامه دهخداگزید. [ گ ُ ] (اِ) نام بازیی است که آن را خربنده و مراد میگویند. (برهان ). گزیده . (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).
خربندجلغتنامه دهخداخربندج . [ خ َ ب َ دَ ] (معرب ، اِ مرکب ) معرب خربنده : انه [ شیخ ابوالحسن الخرقانی ] خربندجاً یکری الحمار و یحمل الاثقال علیه و کان یقول : وجدت اﷲ فی صحبة حمار
کریلغتنامه دهخداکری . [ ک َ ری ی ] (ع ص ، اِ) خربنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مکاری و کرایه دهنده . ج ، اکریاء. (ناظم الاطباء). || به کرایه گیرنده . (منتهی الارب ). کرا
مزیدهلغتنامه دهخدامزیده . [ م َ دَ / دِ ](اِ) بازیی باشد که آن را مَزاد و خربنده گویند. و بازی خیز بگیر را نیز گویند. مژیده . (برهان ) (آنندراج ). نوعی از بازی . (ناظم الاطباء).
هیر و هرلغتنامه دهخداهیر و هر. [ رُ هََ ] (اِ صوت مرکب ) آوازی که خربنده خران را دهد برای راندن : در بار هجوشان کشم از گوش تا به دم خواهم به چوب رانم وخواهم به هیر و هر.سوزنی .
جامع سلطانیهلغتنامه دهخداجامع سلطانیه . [ م ِع ِ س ُ نی ی َ ] (اِخ ) مسجدی است بسیار بزرگ و معتبر در سلطانیه که محمدبن ارغون خان الجایتو معروف به خدابنده و خربنده هشتمین پادشاه از اولاد
الاغدارلغتنامه دهخداالاغدار. [ اُ ] (نف مرکب ) خرکچی . آنکه الاغ به کرایه دهد. خرکدار. خداوند خران کرایه . خربنده .
چهاروادارلغتنامه دهخداچهاروادار. [ چ َ / چ ِ هارْ ] (نف مرکب ) چاروادار که چهارپا به کرایه دهد. مکاری . کرایه کش . خربنده . آنکه اسب و خرو استر و قاطر و یابو به کرایه دهد. ستوربان .
خربندلغتنامه دهخداخربند. [ خ َ ب َ ] (اِ مرکب ) مکاری . (محمودبن عمر ربنجنی ). چاروادار. (یادداشت بخط مؤلف ). خربنده . رجوع به خربنده در این لغت نامه شود.
خرچرانلغتنامه دهخداخرچران . [ خ َ چ َ ] (نف مرکب ) کسی که خر را در بیابان می چراند. کسی که تیمارداشت خر را از جهت چریدن در عهده دارد. خربنده . || کنایت از آدم بی سواد و بی معرفت .
