لغتنامه دهخدا
حلحول . [ ح َ ] (اِخ ) (بمعنی خشکی ) اسم شهری است در کوهستان یهودا و خرابه های آن همواره بدین اسم معروف بوده و هست و موقعش در دامنه ٔ تپه ای است که تخمیناً 4 میل بشمال حبرون مسافت دارد و در آنجا مسجدی است که بحضرت یونس پیغمبر منسوب است . (قام