جواریلغتنامه دهخداجواری . [ ج َ ] (ع اِ) ج ِ جاریة. کنیزکان . دختران . اماء. (منتهی الارب ) : جمعی از جواری و سراری پدرش در آن قلعه بودند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).بنده زاده آن خداوند مجیدزاده ازپشت جواری و عبید. مولوی .|| کشتی های بز
زواریلغتنامه دهخدازواری . [ زَ ] (حامص ) بیمارداری . پرستاری بیمار. شغل زَوار. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). خدمت . (از فهرست ولف ) : یکی دختری از نژاد کیان زبهر زواریش بسته میان . فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 4