جانفشانلغتنامه دهخداجانفشان . [ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب ) کسی که جان را فدا کند. (ناظم الاطباء). فدا کننده ٔ جان : بر کعبه کنند جانفشان خلق بر صدر تو جان فشان کعبه . خاقانی .آنکه از عشقت زر افشاند ندانم
جانفشان کردنلغتنامه دهخداجانفشان کردن . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) جانفشانی کردن . جان را فدا کردن . جان فشاندن . جان را براه کسی دادن : کدام روز دگر جان بکار بازآیدکه جانفشان نکنی روز وصل بر جانان .سعدی .</p
جانفشانیلغتنامه دهخداجانفشانی . [ ف َ / ف ِ ] (حامص مرکب ) زحمت سخت . کوشش بسیار. عمر را در خدمت دیگری صرف کردن . (ناظم الاطباء). صفت جانفشان . فدا کردن جان در... فداکاری . عمل آنکه جان را بر سر کاری یا در راه کسی فدا کند : با او ز خوش
جانفشانیلغتنامه دهخداجانفشانی . [ ف َ / ف ِ ] (حامص مرکب ) زحمت سخت . کوشش بسیار. عمر را در خدمت دیگری صرف کردن . (ناظم الاطباء). صفت جانفشان . فدا کردن جان در... فداکاری . عمل آنکه جان را بر سر کاری یا در راه کسی فدا کند : با او ز خوش
عاشق وشلغتنامه دهخداعاشق وش . [ ش ِ وَ ] (ص مرکب ) بمانند عاشق . همانند عاشق : در هر چمن عاشق وشان بر ساقی و می جانفشان پیر خرد ز انصافشان با می مواسا داشتن .نظامی .
تجلی کردنلغتنامه دهخداتجلی کردن . [ ت َ ج َل ْ لی ک َ دَ ] (مص مرکب ) ظاهر و آشکار شدن . جلوه کردن : گفت از دریچه ٔ چشم مجنون باید در جمال لیلی نظر کردن تا سر مشاهده ٔ او بر تو تجلی کند. (گلستان باب پنجم ).ماه و پروین از خجالت رخ فروپوشند اگرآفتاب آسا کند در شب تجلی
جانفشان کردنلغتنامه دهخداجانفشان کردن . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) جانفشانی کردن . جان را فدا کردن . جان فشاندن . جان را براه کسی دادن : کدام روز دگر جان بکار بازآیدکه جانفشان نکنی روز وصل بر جانان .سعدی .</p
جانفشانی کردنلغتنامه دهخداجانفشانی کردن . [ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) جان فشاندن . جان فدا کردن .
جانفشانیلغتنامه دهخداجانفشانی . [ ف َ / ف ِ ] (حامص مرکب ) زحمت سخت . کوشش بسیار. عمر را در خدمت دیگری صرف کردن . (ناظم الاطباء). صفت جانفشان . فدا کردن جان در... فداکاری . عمل آنکه جان را بر سر کاری یا در راه کسی فدا کند : با او ز خوش