تیغگهلغتنامه دهخداتیغگه . [ گ َه ْ ] (اِ) تیغگاه . بلندی . جائی مرتفع از زمین : بهر تیغگه دیده بان برگماشت به هامون سپه صف کشیده بداشت .اسدی (گرشاسب نامه ).
تیغهلغتنامه دهخداتیغه . [ غ َ / غ ِ ] (اِ) از «تیغ» + «ه » (پسوند نسبت و مانندگی ) پهلوی «ته خک » ... هر چیز که مانند تیغ باشد. ساقه ٔ شمشیر و کارد و جز آن .(حاشیه ٔ برهان چ معین ). ساقه و برگه ٔ شمشیر و کارد و جز آن و هر چیز که مانند تیغ باشد. (ناظم الاطباء)
تیغهفرهنگ فارسی عمید۱. لبۀ تیز هر ابزار باریک و دراز که از آهن یا پولاد درست کنند.۲. دیوار یکلایی نازک که به قطر یک وجهِ باریکترِ آجر ساخته شود.۳. واحد شمارش هر ابزار باریک و دراز که از آهن یا پولاد درست کنند.۴. شعاع؛ تابش: تیغهٴ آفتاب.۵. دیوارۀ باریک سر کوه.۶. هر چیز تیغمانند.
طغیةلغتنامه دهخداطغیة. [ طَغ ْ ی َ ] (ع اِ) اندک از هر چیزی . || مکان بلند. || سر کوه و سخت ترین جای آن . || آواز بلغت هذیل . || سنگ سخت تابان . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
تیغهلغتنامه دهخداتیغه . [ غ َ / غ ِ ] (اِ) از «تیغ» + «ه » (پسوند نسبت و مانندگی ) پهلوی «ته خک » ... هر چیز که مانند تیغ باشد. ساقه ٔ شمشیر و کارد و جز آن .(حاشیه ٔ برهان چ معین ). ساقه و برگه ٔ شمشیر و کارد و جز آن و هر چیز که مانند تیغ باشد. (ناظم الاطباء)
تیغهفرهنگ فارسی عمید۱. لبۀ تیز هر ابزار باریک و دراز که از آهن یا پولاد درست کنند.۲. دیوار یکلایی نازک که به قطر یک وجهِ باریکترِ آجر ساخته شود.۳. واحد شمارش هر ابزار باریک و دراز که از آهن یا پولاد درست کنند.۴. شعاع؛ تابش: تیغهٴ آفتاب.۵. دیوارۀ باریک سر کوه.۶. هر چیز تیغمانند.
دوتیغهلغتنامه دهخدادوتیغه . [ دُ غ َ / غ ِ ] (ص مرکب ) آنکه دارای دوتیغ باشد. || کارد و شمشیر و جز آن که دولبه باشد. دودمه چنانکه قمه و قلمتراش و چاقو. || دارای دوتیغ. حامل دوتیغ. دوتیغ بکار برنده .
چهارتیغهلغتنامه دهخداچهارتیغه . [ چ َ / چ ِ غ َ/ غ ِ ] (ص مرکب ) که آن را چهار تیغه (تیغ) باشد. دارای چهارتیغ. رجوع به تیغ شود.- قلمتراش چهارتیغه ؛ قلمتراش یا چاقوئی که چهار تیغ داشته باشد. (یادداشت ب
انتیغهلغتنامه دهخداانتیغه . [ اَ غ َ / غ ِ ] (اِ) در تداول عامه آنتیک . (یادداشت مؤلف ) .- انتیغه چی ؛ خرید و فروش کننده ٔ اشیاء آنتیک . (یادداشت مؤلف ).- انتیغه خر ؛ کسی که اشیاء آنتیک میخرد. (یادداشت
تیغهلغتنامه دهخداتیغه . [ غ َ / غ ِ ] (اِ) از «تیغ» + «ه » (پسوند نسبت و مانندگی ) پهلوی «ته خک » ... هر چیز که مانند تیغ باشد. ساقه ٔ شمشیر و کارد و جز آن .(حاشیه ٔ برهان چ معین ). ساقه و برگه ٔ شمشیر و کارد و جز آن و هر چیز که مانند تیغ باشد. (ناظم الاطباء)