تنهاخراملغتنامه دهخداتنهاخرام . [ ت َ خ ِ / خ َ / خ ُ ] (نف مرکب ) که تنها خرامد.تنهارو. تک رو. که در رفتن یاری نگزیند : ماه تنهاخرام از آن آوازبند برقع بهم کشید فراز. نظامی .
تنهارولغتنامه دهخداتنهارو. [ ت َ رَ / رُو ] (نف مرکب ) تنهارونده . تنهاخرام . تک رو : یا چو الیاس باش تنهارویا چو ابلیس شو حریف نواز. سنائی .شیر تنهارو شریعت رابا سگی در خطاب دیدستند. <p clas