معنی بوکه | واژه یاب

جست‌وجوی مشابه

بوبه

لغت‌نامه دهخدا

بوبه . [ ب َ / ب ِ ] (اِ) آرزومندی و آرزو باشد و بعربی تمنی گویند. (برهان ). به این معنی ، مصحف بویه است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). آرزو و آرزومندی و تمنا. (ناظ

بوته بر بوته

لغت‌نامه دهخدا

بوته بر بوته . [ ت َ / ت ِ ب َ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) بوت ابر بوت . بوط ابر بوط. از آلات کیمیا و آن بوته ای است که آنرا درزیر، سوراخی باشد که آن را بر بوته ٔ دی

بوته

لغت‌نامه دهخدا

بوته . [ ت َ ] (اِخ ) دهی است بمرو و در نسبت بوتقی گویند و از آن ده است : اسلم بن احمد بوتقی محدث . (از لباب الانساب ).

بوته گز

لغت‌نامه دهخدا

بوته گز. [ ت َ گ َ ] (اِخ ) دهی از دهستان مشهد ریزه میان ولایت باخرز است که در بخش طیبات شهرستان مشهد واقع و 113 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

بوجه

لغت‌نامه دهخدا

بوجه . [ ب ِ وَ ه ِ ] (حرف اضافه ٔ مرکب ) بروش . بمنوال . بطور. بطرز: بوجه اتم و اکمل . به این معنی لازم الاضافه است . (فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از عربی . بطر

بوجه

لغت‌نامه دهخدا

بوجه . [ ب ِ وَج ْه ْ ] (ق مرکب ) چنانکه باید. (از فرهنگ فارسی معین ).- بوجه بودن ؛ درست بودن . (فرهنگ فارسی معین ).

بوجهل

لغت‌نامه دهخدا

بوجهل . [ ج َ ] (اِخ ) ابوجهل : ولید و حارث و بوجهل و عقبه و شیبه کجاست آصف و کو ذوالخمار و کو عنتر. ناصرخسرو.چون عمر از عقل آمد سوی جان بوالحکم بوجهل شد در بحث

بوجهل

لغت‌نامه دهخدا

بوجهل . [ ج َ ] (ع ص مرکب ) نادان و جاهل و دارای جهل . (ناظم الاطباء).

بوجهی

لغت‌نامه دهخدا

بوجهی . [ ب ِوَ ] (ق مرکب ) بطریقی . به جهتی . (فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از تازی . به هر جهت . و به هر طریق و به هر بابت . (ناظم الاطباء). رجوع به «وجه » و «ب

بوده

لغت‌نامه دهخدا

بوده . [ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) وجودداشته و هستی داشته . (ناظم الاطباء).وجودداشته . موجود. (فرهنگ فارسی معین ) : ای به ازل بوده و نابوده ماوی به ابد مانده و فرس