ایستاده باشمگویش اصفهانی تکیه ای: veɂištoɂabu(n) طاری: višdabu(n) طامه ای: veɂištabo(n) طرقی: vâšdâyabo(n) کشه ای: vâštâbo(n) نطنزی: vâɂištâyabo(n)
ایستاده باشمگویش خلخالاَسکِستانی: vəndarda bəbum دِروی: vəndarda bəbum شالی: vəndarda bim کَجَلی: vendard.a bây.m کَرنَقی: vəndarda bâm کَرینی: vəndarda bâm کُلوری: vəndarda bəbâ.m گیلَوانی: vəndarəsa bəbim لِردی: vəndarsa bâm
ایستاده باشمگویش کرمانشاهکلهری: bu:sem گورانی: bu:sem سنجابی: bu:sem کولیایی: bu:sem زنگنهای: bu:sem جلالوندی: ar bu:sem زولهای: ar bu:sem کاکاوندی: ar bu:sem هوزمانوندی: ar bu:sem
استادهلغتنامه دهخدااستاده . [ اِ دَ/ دِ ] (ن مف / نف ) مخفف ایستاده . قائم : ره نیکمردان آزاده گیرچو استاده ای دست افتاده گیر. سعدی . || ساکن . بیحرکت . راکد: فاحم ؛
استادهلغتنامه دهخدااستاده . [ اِ دِ ] (اِخ ) اسکله و قصبه ای استوار در ایالت هانور آلمان ، در نزدیکی ساحل چپ رود اِلب و کنار نهر اشونیکه ، در 10 هزارگزی شمالی هانورو 32 هزارگزی مغرب هامبورگ این قصبه هنگامی شهری مستقل و آزاد بود
استودهلغتنامه دهخدااستوده . [ اُ دَ / دِ ] (ن مف ) نعت مفعولی از هر سه صاحب فطنت و صاحب نظرهر یکی از دیگری استوده تر. مولوی .استودن .ستوده . ستایش شده : هر یکی از دیگری استوده تردر سخا و دروغا و
ایستادهلغتنامه دهخداایستاده . [ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) برپا. سرپا. قایم . (فرهنگ فارسی معین ). متوقف : ایستاده دید آنجا دزد غول روی زشت و چشمها همچون دغول . رودکی .ای
حبیبلغتنامه دهخداحبیب . [ ح َ ] (اِخ ) ابن اوس بن حارث مکنی به ابوتمام . نجاشی (متوفی 450 هَ . ق .) در رجال خود او را یاد کرده گوید: امامی بود و امامان را تا ابوجعفر ثانی که معاصر وی بوده مدح کرده است . جاحظ در کتاب حیوان گوید: ابوتمام از رؤساء رافضه است . ح
ایستادهلغتنامه دهخداایستاده . [ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) برپا. سرپا. قایم . (فرهنگ فارسی معین ). متوقف : ایستاده دید آنجا دزد غول روی زشت و چشمها همچون دغول . رودکی .ای
راست ایستادهلغتنامه دهخداراست ایستاده . [ دَ /دِ ] (ن مف مرکب ) مستقیم . آخته . برپای . قد برافراشته . || منظم . انتظام یافته . سامان یافته . درست شده : تا فرزندان من بنده و هر که دارد پیش خداوند زاده بایستد که آن کاری است راست ایستاده و بنهاد
راست واایستادهلغتنامه دهخداراست واایستاده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مستقیم ایستاده . که راست ایستد سرپا: مقتن ؛ راست واایستاده . (منتهی الارب ).
آب ایستادهلغتنامه دهخداآب ایستاده . [ ب ِ دَ ] (اِخ ) نام دریاچه ای ازافغانستان در جنوب غربی غزنین بفاصله ٔ 80هزار گز. وسعت آن برحسب بسیاری و اندکی ِ باران کم و بیش شود.
ایستادهلغتنامه دهخداایستاده . [ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) برپا. سرپا. قایم . (فرهنگ فارسی معین ). متوقف : ایستاده دید آنجا دزد غول روی زشت و چشمها همچون دغول . رودکی .ای