اولاءلغتنامه دهخدااولاء.[ اُءِ ] (ع ضمیر) ج ِ ذا و ذه یعنی جمع اسم اشاره ٔ مذکر که ذا باشد و اسم اشاره ٔ مؤنث که ذه بود و معنی آن این مردها و این زنها. (ناظم الاطباء). هولاءِ.
اولیالغتنامه دهخدااولیا. [ اَ ل ِ ] (اِ) اولیاء. دوستان خدا و مردمان مقدس و پارسا. (ناظم الاطباء). دوستان و نزدیکان قرابت ونزدیکان خدا. (آنندراج ) (غیاث اللغات ) : آنجا که رزم جویی دیماه دشمنانی وانجا که بزم سازی نوروز اولیایی . فرخی .<
اولیالغتنامه دهخدااولیا. [ اَ ل ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان یوسف آبادپائین ولایت باخرز بخش طیبات شهرستان مشهد دارای 345تن سکنه . رجوع به فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 شود.
اولیاءلغتنامه دهخدااولیاء. [ اَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان چهاربلوک بخش سیمینه رود شهرستان همدان . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان جاجیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
موسیوس اسکاولالغتنامه دهخداموسیوس اسکاولا. [ اِ وُ ] (اِخ ) از قانون گزاران روم بود که در سال 132 ق . م . به مقام کنسولی رسید. (از ترجمه ٔ تمدن قدیم فوستل دکولانژ).
