اندهانلغتنامه دهخدااندهان . [ اَ دُ ] (اِ) ج ِ انده باشد چنانکه جانور را جانوران و مردم را مردمان گویند این جمع بخلاف قیاس است . چه بغیر از جانور را با الف و نون جمع نتوان کرد. (ب
اندهانفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. = اندوه: ◻︎ به حج شدی و من از اندهان هجرانت / به گرد خانهٴ تو گشته‌ام چو حاج دوان (مسعودسعد: ۵۳۲).۲. (صفت) غمگین.