علقماءلغتنامه دهخداعلقماء. [ ع َ ق َ ] (اِخ ) نام محلی است . و گویند که آن مقلوب «علقام » است . (از معجم البلدان ).
عَلَيْکُمَافرهنگ واژگان قرآنبرشما دو گروه (در عبارت "يُرْسَلُ عَلَيْکُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ " و منظور از دو گروه انسانها وجنيان مي باشد)
علقمیلغتنامه دهخداعلقمی . [ ع َ ق َ ] (اِخ ) ابوطالب مؤیدالدین محمدبن محمد. آخرین وزیر خلفای عباسی . رجوع به ابن علقمی و نیز دستورالوزراء ص 98 شود.
علقمیلغتنامه دهخداعلقمی . [ ع َق َ ] (اِخ ) شمس الدین محمدبن عبدالرحمان بن علی بن ابی بکر. از فقهای شافعی مذهب قاهره به شمار میرفت . جلال سیوطی استاد او بود و خود از مدرسان ازهر مصر بود. تولد او در 897 و وفاتش در 969 هَ . ق .