چشم آشنالغتنامه دهخداچشم آشنا. [ چ َ / چ ِش ْ / ش ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ظاهراً کسی که بدیدار با دیگری آشنا باشد : که با من یک زمان چشم آشنا باش مکن بیگانگی یکدم مرا باش .نظامی
دست آشنالغتنامه دهخدادست آشنا. [ دَ ] (ص مرکب ) کنایه از صاحب معامله . (آنندراج ). دانای کار و عامل و ماهر در کار. (ناظم الاطباء) : شکوه را امشب بلب دست آشنا می خواستم رنجش محجوب را
صورت آشنالغتنامه دهخداصورت آشنا. [ رَ ش ْ / ش ِ ] (ص مرکب ) روشناس . (آنندراج ). آنکه چهره اش آشنا بنظر آید.
غرض آشنالغتنامه دهخداغرض آشنا. [ غ َ رَ ] (ص مرکب ) مطلب دوست و خودغرض . (آنندراج ). ترکیبی است از غرض و آشنا؛ یعنی کسی که به مقصودآشنا است . شریک و وابسته . غرضمند. (ناظم الاطباء).
غریب آشنالغتنامه دهخداغریب آشنا. [ غ َ ] (ص مرکب ) آنکه با غریب آشنا باشد. غریب نواز. غریب پرور. غریب دوست : غریب آشنا باش و سیاح دوست که سیاح جلاب نام نکوست .سعدی (بوستان ).
آب آشنالغتنامه دهخداآب آشنا. [ش ْ / ش ِ ] (ص مرکب ) آنکه شناوری داند. آنکه معرفت بسباحت دارد. سباح . شناگر. (فرهنگ اسدی ) : کسی کاندر آب است و آب آشناست از آب ار چو آتش بترسد رواست
ناآشنافرهنگ مترادف و متضاد۱. بیگانه، غریب، غریبه، غیر، مجهولالهویه، ناشناخته، ناشناس، نامانوس ۲. نابلد، ناوارد ≠ آشنا
خودآشنالغتنامه دهخداخودآشنا.[ خوَدْ / خُدْ ش ْ / ش ِ ] (ص مرکب ) آنکه دیگری را آشنا نگیرد. مقابل خودبیگانه . (آنندراج ) : یار من هرچند خودبیگانه و خودآشناست لیک عمری شد نگاهش با نگ
دردآشنالغتنامه دهخدادردآشنا. [ دَ ش ْ / ش ِ ] (ص مرکب ) آشنا و مأنوس با درد. معتاد به درد و رنج . (ناظم الاطباء). واقف و آگاه به سختی و شدت و ناملایم : سخت می ترسم چو برگ لاله گرد
