ترجمه مقاله

گول گیر

لغت‌نامه دهخدا

گول گیر. (نف مرکب ) که گول را گیرد. که نادان را گرفتار سازد. ابله فریب . که گول را گرفتار کند. || که گول پندارد. که نادان انگارد. که احمق تصور کند. || نادان فریب . که ساده لوح را بفریبد :
پس نظر کرد آن سلیمان سوی تخت
گفت آری گول گیری ای درخت .

مولوی .


بوی صدق و بوی کذب گول گیر
هست پیدا از نفس چون مشک و سیر.

مولوی .


کی شود محجوب ادراک بصیر
زین سببهای حجاب گول گیر.

مولوی .


ترجمه مقاله