کشکشان

کشکشان . [ ک َ / ک ِ ک َ / ک ِ ] (ق مرکب )مخفف کشان کشان است که کنایه از آهسته و به تأنی براه رفتن و براه بردن است . (از آنندراج ) (از جهانگیری ) (از برهان ). || در حال کشیدن ممتد. کشانیدن بالاستمرار. رجوع به کشان کشان شود :
بمن نگر که مرا یار امتحانهاکرد
به حیله کرد مرا کشکشان به گلزاری .

مولوی (از جهانگیری ).

دست عشق آمد گریبانم گرفت
دست دیگر رشته ٔ جانم گرفت
کشکشانم برد تا درگاه دوست
در دلم بنشست و ایمانم گرفت .

باباعلی کوهی (از آنندراج ).