عازر
لغتنامه دهخدا
عازر. [ زَ ] (اِخ ) نام آن مردی است که عیسی (ع ) او را بعد ازمرگ زنده کرد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) :
عازر ثانی منم یافته از وی حیات
عیسی دلها وی است داده تنم را شفا.
و رجوع به آزر شود.
عازر ثانی منم یافته از وی حیات
عیسی دلها وی است داده تنم را شفا.
و رجوع به آزر شود.