ترجمه مقاله

شکرخایی

لغت‌نامه دهخدا

شکرخایی . [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ ] (حامص مرکب ) عمل و صفت شکرخای . || شیرین زبانی :
بهر ری کو پادزهرت داده بود
هدیه امسال از شکرخایی فرست .

خاقانی .


ای که مانند تو بلبل به سخندانی نیست
نتوان گفت که طوطی به شکرخایی هست .

سعدی .


قیامت میکنی سعدی بدین شیرین سخن گفتن
مسلم نیست طوطی را در ایامت شکرخایی .

سعدی .


درین ایام شد ختم سخن بر خامه ٔ صائب
مسلم بود گر زین پیش بر سعدی شکرخایی .

صائب تبریزی .


و رجوع به شکرخای و شکر خاییدن شود.
ترجمه مقاله