ترجمه مقاله

داهول

لغت‌نامه دهخدا

داهول . (اِ) داهل . داحول . داخول . علامتی که دهقانان بجهت دفع جانوران زیانکار در میان زراعت نصب کنند. (برهان ). علامتی که بر اطراف زراعت نصب کنند برای منع وحوش و طیور از خراب کردن زراعت . هراسه . (غیاث ). آدم شکلی که برای رمانیدن وحوش و طیور در باغ و کشت سازند. (غیاث ) :
سلطنت گر هم بدین طبل و علم بودی بحشر
دشتبان داهول خود آنروز هم بفراشتی .

نزاری قهستانی .


|| علامتی که صیادان بر کنار دام سازند. (برهان ). علامتها که بر زمین زنند تا نخجیران از آن بهراسند و قصد دام کنند. (فرهنگ اسدی نخجوانی ). داهل . داحول . داخول . و دام و داهول بصورت ترکیب اضافی مقلوب «دام داهول » در این مورد ظاهراً بر مجموع آن علائم و دام و گاه بر خود دام اطلاق شده است و از مجموع یا از هر یک از اجزاء ترکیب ، اراده ٔ دام و تله و جال و آلتها که برای شکار و صید حیوانات بکار برند شده است :
چسته بتافتستم کایدونم
گوئی ز دام داهول جستستم .

ابوشکور.


همی دانست جادو دایه ٔ پیر
که این بار از کمانش راست شد تیر
رمیده گور در داهولش افتاد
وز افسونش ببند آمد سر باد.

فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).


بهر صیدی کو نمی گنجد بدام
دام داهول شکاری میکشم .

مولوی .


و رجوع به داهل و داهول شود. || تاج مرصع. (برهان ). تاج مرصع پادشاهان اما به این معنی ظاهراً مصحف داهم (صورتی از دیهیم ) باشد. (از حاشیه ٔ برهان چ معین ).
ترجمه مقاله