شکربارهلغتنامه دهخداشکرباره . [ ش ُ با رَ / رِ ] (ص مرکب ) شکردوست . که شکر و سپاس نعمت پیشه دارد. اهل شکر. (از یادداشت مؤلف ) : شکر نعمت خوشتر از نعمت بودشکرباره کی سوی نقمت رود.مولوی .