چوبک

۱. (زیست‌شناسی) ریشۀ گیاه اشنان که آن را پس از خشک‌ کردن می‌کوبند و در شستن پارچه و لباس به‌ کار می‌برند؛ چوبک اشنان؛ جوغان؛ بیخ؛ کنشتو؛ کنشتوک؛ غسلج.
۲. [مصغرِ چوب] چوب کوچک.
۳. چوب کوتاه و باریک که با آن طبل می‌زنند.