مغاک/ma(o)qāk/فرهنگ فارسی عمید / قربانزادهگود؛ گودال؛ جای گود: ◻︎ ابله و فرزانه را فرجام خاک / جایگاه هر دو اندر یک مغاک (رودکی: ۵۳۷).