فحل

/fahl/

فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده

۱. ویژگی جنس نر از هر حیوانی.
۲. (صفت) [قدیمی، مجاز] دانا؛ خردمند.
⟨ فحول شعرا: [قدیمی، مجاز] شاعران چیره‌دستی که هنگام معارضه با شاعران دیگر، چیره می‌شوند.