عاریت

۱. چیزی که کسی برای انتفاع موقت از دیگری می‌گیرد و بعد پس می‌دهد؛ آنچه به شرط برگرداندن گرفته یا داده می‌شود: ◻︎ کهن‌خرقهٴ خویش پیراستن / به از جامهٴ عاریت خواستن (سعدی: ۱۹۱).
۲. [قدیمی، مجاز] زودگذر؛ ناپایدار.