شبگیر

۱. سحرگاه.
۲. (قید) هنگام سحر: ◻︎ شبگیر ز گُل فاختگان بانگ برآرند / گویی که سحرگاه همی خواب‌گزارند (منوچهری: ۱۶۵).
۳. حرکت بعد از نیمه‌شب و هنگام سحر از جایی به ‌جای دیگر.