هجا

۱. (زبان‌شناسی) کوچک‌ترین واحد زبان شامل صامت و مصوت.
۲. (اسم مصدر) [قدیمی] بدگویی کردن؛ بدی کسی را گفتن؛ معایب کسی را شمردن.