ظفر
/zafar/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
پیروز شدن؛ غلبه.
⟨ ظفر شدن: (مصدر لازم) [قدیمی] = ⟨ ظفر یافتن
⟨ ظفر یافتن: (مصدر لازم) پیروز شدن؛ دست یافتن به مراد؛ غلبه کردن.
⟨ ظفر شدن: (مصدر لازم) [قدیمی] = ⟨ ظفر یافتن
⟨ ظفر یافتن: (مصدر لازم) پیروز شدن؛ دست یافتن به مراد؛ غلبه کردن.