ضمان
/ze(a)mān/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. قبول کردن؛ پذیرفتن.
۲. (فقه، حقوق) برعهده گرفتن وام دیگری.
۳. (فقه، حقوق) التزام اینکه هرگاه چیزی از میان رفت مثل یا قیمت آن را بدهند.
۴. [قدیمی] حمایت.
۵. (اسم، صفت) [قدیمی] ضامن.
۲. (فقه، حقوق) برعهده گرفتن وام دیگری.
۳. (فقه، حقوق) التزام اینکه هرگاه چیزی از میان رفت مثل یا قیمت آن را بدهند.
۴. [قدیمی] حمایت.
۵. (اسم، صفت) [قدیمی] ضامن.