رهبان/rohbān/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. کسی که در دیر به سر میبرد و به عبادت مشغول است؛ راهب؛ پارسا و عابد مسیحی؛ دیرنشین.۲. [جمعِ راهب] = راهب