حیف
/heyf/فرهنگ فارسی عمید / قربانزاده
۱. [عامیانه] در هنگام تٲسف و افسوس بر از دست دادن چیزی گفته میشود.
۲. (اسم) [عامیانه] موجب پشیمانی.
٣. (اسم مصدر) [قدیمی] ستم کردن؛ ظلم کردن؛ ظلم؛ جور؛ ستم.
۲. (اسم) [عامیانه] موجب پشیمانی.
٣. (اسم مصدر) [قدیمی] ستم کردن؛ ظلم کردن؛ ظلم؛ جور؛ ستم.