۱. گروه مسافرانی که باهم سفر میکنند.
۲. [مجاز] چیزی که اجزای آن به دنبال هم میآید.
۳. اتاقک چرخداری که به پشت اتومبیل وصل میشود و برای حمل کالا، حیوانات، و اقامت در سفر مورد استفاده قرار میگیرد.
〈 کاروان زدن: (مصدر لازم) [قدیمی، مجاز] دزدیدن اموال مسافران کاروان با حمله به آن.
قافله، کاربان
caravan, convoy, string, train