لغتنامه دهخدا
امهود. [ اُ ] (ع اِ) گَوِ شکاری وگَوِ نان پختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گَوی که جهت طبخ نان کنند و یا گَوِ شکاری . (ناظم الاطباء). جایی در زیر زمین برای شکار یا نان پختن . (از اقرب الموارد). حفره ای که درون آن گشاد و سر آن تنگ باشد و برای شکار کردن یا نان پختن آماده شود.