لغتنامه دهخدا
اسودالعین . [ اَ وَ دُل ْ ع َ ] (اِخ ) کوهی است به نجد مشرف بر راه بصره بمکه . قالی از ابن درید از ابی عثمان انشاد کرده :اذاما فقدتم اسودالعین کنتم کراماً و انتم ما اقام ألائِم ُ.یاقوت گوید: والجبل لایغیب . یقول فانتم لئام ابداً. (معجم البلدان ) (تاج العروس ).<br
