قاسملغتنامه دهخداقاسم . [ س ِ ] (اِخ ) ابن سیار کاتب . از شاعران است . وی دارای پنجاه ورقه شعراست . (ابن الندیم چ چاپخانه ٔ رحمانیه ٔ مصر ص 234).
قاسملغتنامه دهخداقاسم . [ س ِ ] (اِخ ) ابن حسین (ابن عبداﷲ) سمرقندی (السید الامام ). از علماء است . او راست : کتاب مبسوط ناصرالدین . (کشف الظنون چ 1943 م . ج 2 ص 1582).
قاسملغتنامه دهخداقاسم .[ س ِ ] (اِخ ) ابن ربیعه ٔ ثقفی . هنگام وفات عثمان بن عفان والی طائف بود. (حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 519).
کیاسملغتنامه دهخداکیاسم . [ ک َ س ِ ] (اِخ ) فرزندان کیسم که درگذشتند. (منتهی الارب ). فرزندان کیسم که پدر گروهی از تازیان بود، و اکنون منقرض شده اند. (از ناظم الاطباء). رجوع به کیسم شود.
کاشملغتنامه دهخداکاشم . [ ش ِ ] (اِ) دوایی است و آن نوعی از انگدان باشد و آن را انجدان رومی گویند. ضیق النفس را نافع است و بعضی گویند کاشم تخم انجدان رومی است . گرم و خشک است . (برهان ). اسم فارسی است و به یونانی لیفطیون و در دیلم زیره ٔ کوهی نامند. منبتش کوههای بلند جنگل دار است . ساقش باریک
قاصملغتنامه دهخداقاصم . [ ص ِ ] (ع ص ) درهم شکننده . (ناظم الاطباء) : مذلت مجاعت که قاصم ظهور شیران و شکننده ٔ دل دلیران است او را مغبون و زبون نگرداند. (سندبادنامه ).
کاشمفرهنگ فارسی عمیدگیاهی کوهی شبیه انجدان، با برگ‌های بریده و گل‌های زرد که تخم و ریشۀ آن مصرف دارویی دارد؛ زیرۀ کوهی.
قاسملولغتنامه دهخداقاسملو. [ س ِ ] (اِخ ) ده مخروبه ای است از بخش سیمرم بالا شهرستان شهرضا. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
قاسمیلغتنامه دهخداقاسمی . [ س ِ ](اِخ ) یوسف ، مکنی به ابوالحجاج . از دانشمندان است ، و از اوست «شرح ابوالحجاج یوسف القاسمی » بر ارجوزه ٔ سیوطی به نام «التثبیت فی لیلة المبیت » که به سال 1314 هَ . ق . در فاس در 255 صفحه به چاپ
قاسمخانلغتنامه دهخداقاسمخان . [ س ِ ] (اِخ ) (نواب ...) وی درروزگار دولت نورالدین محمد جهانگیر پادشاه از امرای بزرگ بود و به پایه ٔ والای تقرب سربلندی داشت . اصل وی از سبزوار است و زنش منیجه بیگم خواهر حقیقی نورجهان بیگم است و او دختر اعتمادالدوله و به جمال صوری واستعداد فطری و رموز دلفریبی و تق
قاسمعلیلغتنامه دهخداقاسمعلی . [ س ِ ع َ ] (اِخ ) (سید...) از اولاد سید محمد غوث گوالیاری و مادرش بنت محمد عطاخان . مرصع رقم بود و از سر کار انگریزی به عهده ٔ تحصیل در نواحی فرخ آباد بسر می نمود. طبع موزون داشت و توجه بشعر و شاعری میگماشت . او راست :دل می تپد او خبر نداردعشقم اثری مگر ندا
واسطیلغتنامه دهخداواسطی . [ س ِ ] (اِخ ) قاسم بن قاسم بن عمر مکنی به ابومحمد رجوع به قاسم بن قاسم بن عمر... شود.
ابومحمدلغتنامه دهخداابومحمد. [ اَ م ُ ح َم ْ م َ ] (اِخ ) قاسم بن قاسم بن عمربن منصور واسطی . رجوع به قاسم ... شود.
قاسمی دمشقیلغتنامه دهخداقاسمی دمشقی . [ س ِ ی ِ دِ م ِ ] (اِخ ) جمال الدین محمدبن محمد سعیدبن شیخ قاسم قاسمی دمشقی سرآمد علماء دمشق بودو از بسیاری از آنان بواسطه پارسائی و استقامت امتیاز داشت . وی علاوه بر وقوف به اسرار شریعت و علوم دینی به دانش و فرهنگ عصری نیز توجه داشت و بدین جهت روش علمی او بر د
قاسم جهنیلغتنامه دهخداقاسم جهنی . [ س ِ م ِ ج ُ ] (اِخ ) ابن حنظلةالجهنی یکی از سرداران لشکر علی (ع ) در جنگ صفین است . (حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 545).
قاسم فرنخودیلغتنامه دهخداقاسم فرنخودی .[ س ِ ؟ ] (اِخ ) خواجه جلال الدین قاسم فرنخودی . یکی از اکابر خراسان است . (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 536).
پیرقاسملغتنامه دهخداپیرقاسم . [ س ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان دینور بخش صحنه ٔ شهرستان کرمانشاه . واقع در 28هزارگزی باختری صحنه و 5هزارگزی باختر شوسه ٔ کرمانشاه به سنقر. کوهستانی ، سردسیر، دارای 110</span
چقاقاسملغتنامه دهخداچقاقاسم . [ چ َ س ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خالصه ٔ بخش مرکزی شهرستان کرمانشاهان که در 17 هزارگزی شمال باختری کرمانشاه و یکهزارگزی شمال راه فرعی و یک هزارگزی نیلوفر واقع است . دشت و سردسیر است و 164 تن سکن
چاه قاسملغتنامه دهخداچاه قاسم . [س ِ ] (اِخ ) قریه ای از توابع بلوک گله دار فارس ، طول این بلوک از مشرق به مغرب تقریباً بیست و پنج فرسخ عرض بتفاوت یعنی از شش فرسخ است و در اکثر قرای این بلوک مسجد ساخته اند. (از مرآت البلدان ج 4 ص 133</s
شاه ابوالقاسملغتنامه دهخداشاه ابوالقاسم . [ اَ بُل ْ س ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان سلطان آباد بخش رامهرمز شهرستان اهواز. دارای 65 تن سکنه . آب آن از رودخانه .محصول آن غلات ، برنج ، کنجد و بزرک است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6). || نام
